6 meest voorkomende angsten

Verlies van werk, gebrek aan geld, ziekten van kinderen en geliefden veroorzaken ons steevast de krachtigste angsten. Achter deze voor de hand liggende angsten zijn degenen die heel goed een reden kunnen worden om naar een psychotherapeut te gaan. Cognitieve psycholoog Jacob Kochetkov beschrijft de angsten die meestal in zijn werk worden gevonden.

1. Angst voor de dood

Situatie. Andrei, 32 jaar oud, een zeer stressvolle periode op het werk. Na een onaangenaam gesprek met de leider ging hij de gang in en voelde een sterke hartslag. Andrei herinnerde zich plotseling dat zijn grootvader stierf aan een hartaanval en was erg bang dat hij nu zou sterven. Dergelijke aanvallen van snelle hartslag en paniek angst werden dagelijks herhaald. Onderzoek van artsen toonde aan dat hij volledig gezond is.

Expertcommentaar: Dit is een fundamentele angst, die nauw verbonden is met vele anderen – de angst voor oorlog, ziekte, hulpeloosheid … maar de redenen die het verergeren kan anders zijn. In de situatie met Andrei lanceerde de angst voor de dood de opgebouwde stress. Vermoeidheid en overstructuur veroorzaken vaak sterke ervaringen dat een persoon een teken van een gevaarlijke ziekte kan overwegen.

De ervaring van tragische gebeurtenissen of een sterke reactie van iemand die dicht bij de dood dichtbij is, veroorzaakt ook deze angst. Meestal gebeurt dit met mensen met wie in de kindertijd en jongeren niet over ziekten en sterven hebben gesproken. Het kind moet hem uitleggen wat de dood is en het feit dat dit onvermijdelijk zal moeten accepteren. Zonder dergelijke ervaring zal het voor een persoon moeilijk zijn om een ​​concept op de volwassenheid zelf te ontwikkelen, wat zal helpen om hiermee in het reine te komen.

In ons leven zijn er maar weinig mechanismen die redden van de angst voor de dood, een van hen is religie. Daarom, wanneer mensen niet inherent zijn aan echt diep geloof, wordt deze angst intensiveerd.

De taak van de psychotherapeut: De cliënt helpen de realiteit te accepteren en mogelijke risico’s adequaat waar te nemen. Dat wil zeggen, om de situaties dodelijk te onderscheiden en degenen die niet zo verschrikkelijk zijn. Bijvoorbeeld, voor iemand die bang is om in een vliegtuig te breken, is het belangrijk om te laten zien hoe klein de kans op zo’n dood.

2. Faalangst

Situatie. Olga, 43 jaar oud, is volledig aangelegd op zijn werk, en dan doet hij huishoudelijke taken tot laat en helpt kinderen met lessen. Ze probeert de beste moeder, een mooie vrouw en een verantwoordelijke werknemer te zijn. En ze is erg bang dat ze niet zal slagen en ze zal ergens een fout maken. Ze vreest dat ze een fout zal maken en dat ze ervoor zal worden ontslagen. Soms denkt ze dat vanwege het feit dat ze een ‘slechte’ moeder is (hoewel ze in feite veel aandacht besteedt aan haar kinderen), haar kinderen opgroeien met psychologische problemen en zullen ze niet succesvol zijn in het leven.

Expertcommentaar: Perfectionisme zit meestal achter deze angst. Zo’n persoon is al gericht op ouders om een ​​hoge resultaten te behalen sinds de kindertijd. Maar sommigen in de adolescentie zelf komen tot deze gedachte: “Als ik succesvol ben, zal ik veel in het leven bereiken, ik zal me goed voelen en ik zal andere mensen nodig hebben”.

Vaak wil zo iemand in alles de lees hier meer beste zijn, wat betekent dat zijn angst niet kan kunnen doen om iets herhaaldelijk te doen. Helaas heeft perfectionisme grote sociaal -culturele ondersteuning. Faalangst is een van de gevolgen van een competitieve cultuur, het probleem van grote steden waar de sterkste overleeft.

De taak van de psychotherapeut: Verminder het niveau van perfectionisme van de cliënt, help hem op te merken en te waarderen. De extreme perfectionist denkt meestal in de categorieën van “alles” – “niets”, “winnaar” – “verliezer”, dus het is belangrijk voor hem om te leren hoe hij realistische doelen kan stellen en beseft dat het ene project succesvol kan zijn en het andere niet is.

3. Angst voor eenzaamheid

Situatie. Nadezhda, 30 jaar oud, er is een jonge man. Ze vindt hem niet zo leuk, maar ze is erg bang dat ze niet zal trouwen, niet zal baren aan kinderen en zal alleen worden gelaten. Daarom klampt ze zich vast aan deze relatie met al haar macht, klaar om het feit te verdragen dat ze niet bij haar past. Wanneer een partner naar haar roept en zijn hand opheft, vergeeft ze hem. Bij het leren van zijn verraad, dacht ze dat het probleem in haar zat en dat ze meer zorg en aandacht moest tonen, zodat de partner haar niet zou in de steek laten.

Expertcommentaar:Een grote rol hier wordt gespeeld door de druk van familie en samenleving: wat, je hebt nog geen geboorte gekregen, je bent er nog een? Maar er is nog een wortelgestoorde gehechtheid in een vroege relatie met de moeder, de angst om verlaten te worden, waardoor een persoon betrokken raakt bij een relatie die niet bij hem past. Hij gelooft niet dat hij iets beters kan vinden en dat hij andere mensen naast hem kan houden.

De taak van de psychotherapeut:Het versterken van het zelfvertrouwen. Een persoon die zichzelf accepteert en vertrouwen heeft in zijn capaciteiten is kalmer over de druk van de publieke opinie, hij kan relaties verlaten waarin hij zich slecht voelt, en wachten op een andere vergadering.

4. Angst voor onzekerheid

Situatie.Elena, 49 jaar oud, vreest dat de economische situatie nog meer zal verslechteren, en ze zal kinderen geen goede opleiding kunnen geven, en ze is ook bang dat er iets met kinderen zal gebeuren, belt ze voortdurend en stuurt een bericht.

Ze maakt zich ook zorgen over gezondheidsproblemen, de redenen waarvoor ze het niet begrijpt. Ze denkt voortdurend dat er iets met haar appartement zal gebeuren en keert terug naar huis als het haar lijkt dat ze het gas vergat uit te schakelen. Gedachten waarin ze de catastrofale uitkomst ziet van elke situatie die constant in haar hoofd draaien.

Expertcommentaar:Angst voor de toekomst is iedereen bekend, vooral het is sterk in ons land. Maar sommigen van ons zijn klaar om het te herkennen als een onvermijdelijk onderdeel van het leven, en voor anderen is de staat van onzekerheid ondraaglijk. Alles waar zo iemand mee te maken heeft, is een reden worden voor nieuwe angsten.

Tolerantie voor onzekerheid (niet) wordt in de kindertijd geproduceerd. Een rustige volwassene zal zeggen: “Nou, niets, zoals het zal zijn, zal zo zijn”. Alarmerende ouders hebben daarentegen de neiging om in paniek te raken en alles hard te plannen. Wanneer een van hun plannen afbreekt, stort de loop van het leven in. Meestal leert het kind de reactie van ouders op iets onvoorziens.

De taak van de psychotherapeut:Help de cliënt de onzekerheid in het algemeen te accepteren. Zulke mensen zijn erg rusteloos, ze beschouwen eindeloos alle mogelijke oplossingen voor het probleem, die hun toestand alleen maar verergeren. De psycholoog leert hen om rationeel te denken: “Kan ik de situatie veranderen? Dan verander ik haar. Ik kan het niet – dan probeer ik er niet over na te denken “. Door met deze angst te werken, zijn de methoden van bewustzijn (type meditatie) waarmee je in “hier en nu” kunt blijven, ook nuttig en niet in de toekomst kijken.

5. Angst voor verlies van controle

Situatie.Mikhail, 35 jaar oud, tijdens het werkende geschil, ontstond het gevoel dat hij nu op zou springen en een collega zou raken. Daarna begon hij bang te zijn voor al zijn negatieve emoties. Zodra de woede erin stijgt, verschijnt er een foto in de geest dat hij zichzelf niet zal kunnen bedwingen en de gesprekspartner kan raken. Deze gedachte wordt zo obsessief dat het steeds meer verhindert dat hij met anderen communiceert.

Expertcommentaar: Zo’n persoon ziet niet het verschil tussen emoties en gedrag. Hoogstwaarschijnlijk verboden ouders in de kindertijd strikt hem om negatieve emoties te tonen, en het kind leerde niet hoe ze de gradatie van gevoelens en acties kunnen veroveren. Hij begrijpt niet dat hij boos kan zijn, maar dit zal niet leiden tot verlies van controle over zichzelf.

Geconfronteerd met sterke emoties op volwassen leeftijd, ervaart hij een sterke angst en probeert hij negatieve impulsen en gedachten te stoppen. Een persoon kan het gevoel hebben dat hij zich onder de trein wil haasten – en stopt met naar de metro te gaan uit angst dat hij het zal doen. Maar in werkelijkheid leiden dergelijke impulsen bijna nooit tot verlies van controle. Een persoon die daadwerkelijk geneigd is de controle te verliezen, maakt zich hier helemaal geen zorgen over.

De taak van de psychotherapeut: Verander gedrag, niet denken. De psycholoog voert experimenten uit die de cliënt laten zien: ongeacht hoe hij bang was om de controle te verliezen, ongeacht welke vreselijke gedachten hem opkwamen, hij kon hem niet specifiek verliezen. Geleidelijk leert een persoon deze dingen onderscheiden.

6. Angst voor angst

Situatie.Vasily, 41 jaar oud, leed aan een paniekstoornis en was bang om te sterven aan een hartaanval. Nu, na examens en gedetailleerde verklaringen van artsen, begrijpt hij dat hij niet zal sterven. Maar tegelijkertijd worden alle symptomen van paniek bewaard – het hart beukt, het hoofd is duizelig, de handpalmen zijn zweterig. Als gevolg hiervan begon Vasily bang te zijn voor de manifestaties van angst zelf. Hij heeft niet eens een duidelijk beeld van wat er zal gebeuren, maar deze toestand is gewoon ondraaglijk.

Expertcommentaar:Elk heeft zijn eigen gevoeligheid voor angst. Sommigen verdragen het relatief gemakkelijk, in andere, fysieke manifestaties van angst kunnen snel paniekaanvallen veroorzaken. Het is heel belangrijk dat zo iemand naar zichzelf luistert en, als tekenen van angst voor “eerste niveau” verschijnen, probeer dan zo snel mogelijk met hem om te gaan om de escalatie van het probleem te voorkomen.

De taak van de psychotherapeut:Laat de cliënt experimenteel zien dat hij zijn angst kan verdragen. Er is bijvoorbeeld een speciale oefening “hyperventilatie” – een zeer snelle en diepe adem die symptomen veroorzaakt van fysiek extreem onaangenaam, vergelijkbaar met zeer sterke angst – hartslag, duizeligheid, zweten.

Kunstmatig een staat van angst veroorzaken bij de cliënt, vraagt ​​de psycholoog om niets te doen. Ze observeren samen naarmate de reactie kalmeert en er gebeurt niets verschrikkelijks. Na regelmatige training raakt een persoon geleidelijk gewend aan een gevoel van angst.